Vangjush Mio (1891-1957)

 Vangjush Mio (1891-1957) is regarded as the finest Albanian landscape painter of the twentieth century. He was born in Korça and moved with his brother to Bucharest, Romania, in 1908, where, in 1915, he studied at the national school of fine arts. He finished his training there in 1919. In the same year, he opened his first personal exhibition, in Bucharest and the following year in Korçan, probably the first exhibition of figurative art ever held in Albania. From 1920 to 1924, he studied at the Academy of Fine Arts in Rome and travelled widely in Italy in the 1920s. Mio was a great admirer of 19th and early 20th century Italian realist art and of impressionism. Back in Korça, the most refined and cultured town in Albania at the time, he founded a fine arts society and exhibited his works on numerous occasions, becoming one of the best-known Albanian painters of the period. From 1934, he also taught art at the French-language secondary school there. Over 400 of his paintings are preserved, both in museums and galleries in Tirana and Korça, in particular his home in Korça which now houses the Vangjush Mio Museum. He is remembered in particular for his landscape paintings: poplars glowing in the autumn sunlight beside the waters of Lake Ohrid and floodlit plains of Korça covered in snow.  Vangjush Mio (1891-1957) wird in Albanien als begabtester Landschaftsmaler des 20. Jahr- hunderts betrachtet. Geboren wurde er in Korça, von wo er 1908 mit seinem Bruder nach Bukarest auswanderte. Von 1915 bis 1919 studierte er in der rumänischen Hauptstadt an einer Kunstschule. 1919 zeigte er seine Bilder dort in einer ersten Einzelausstellung und im folgenden Jahr stellte er sie auch in Korça vor, wohl die erste Kunstausstellung in der albanischen Geschichte. Von 1920 bis 1924 studierte er an der Kunstakademie in Rom und hatte in diesen Jahre auch Gelegenheit auf ver- schiedenen Reisen Italien näher kennenzulernen. Mio bewunderte insbesondere den italienischen Realismus und den Impressionismus des späten 19. und des frühen 20. Jahrhunderts. In Korça, der damals fortschrittlichsten und kulturell lebendigsten Stadt Albaniens, gründete er eine Kunst- gesellschaft und stellte seine Werke in verschiedenen Ausstellungen aus. Damit wurde er der bekannteste albanische Maler seiner Zeit. Ab dem Jahre 1934 unterrichtete er Kunst am französischen Gymnasium (lycée français) in Korça. Erhalten sind mehr als 400 Werke von ihm, sowohl in Museen und Galerien in Tirana und Korça insbesondere in seinem Haus in Korça, das vor einigen Jahren in das Vangjush Mio Museum umgewandelt wurde. Bekannt ist er in erster Linie für seine Landschafts- bilder: etwa von in der späten Herbstsonne leuchtenden Papeln am Ohridsee und von der schnee- bedeckten Hochebene von Korça.  Vangjush Mio (1891-1957) konsiderohet peizazhisti më i përkryer shqiptar i shekullit të XX-të. U lind në Korçë dhe në vitin 1908, së bashku me të vëllanë shkoi në Bukuresht të Rumanisë ku në vitin 1915 studioi në shkollën kombëtare të arteve të bukura. E mbaroi arsimimin aty në vitin 1919. Po atë vit, hapi ekspozitat e tij të para personale, fillimisht në Bukuresht dhe më pas në Korçë, kjo e fundit ndoshta ekspozita e parë e artit figurativ në Shqipëri. Nga viti 1920 deri në 1924 studioi në Akademinë e Arteve të Bukura në Romë dhe në vitet 20 udhëtoi në të gjithë Italinë. Mio ishte admirues i madh i artit realist dhe impresionizmit italian të shekullit të XIX-të dhe fillimit të shekullit të XX-të. Kur u kthye në Korçë, qyteti më i kulturuar dhe më i zhvilluar i asaj kohe në Shqipëri, ai krijoi shoqatën e arteve të bukura dhe në raste të ndryshme ekspozoi punimet e tij, duke u kthyer në një nga piktorët më të famshëm shqiptarë të asaj periudhe. Nga viti 1934, ai ishte gjithashtu mësues vizatimi në liceun francez të qytetit. Mbi 400 piktura të tij ruhen në muze dhe galeri arti në Tiranë dhe Korçë, veçanërisht në shtëpinë e tij në Korçë, e cila tashmë shërben si muze. Ai kujtohet veçanërisht për peizazhet: vezullimin e plepave nën diellin vjeshtor me ujërat e liqenit të Ohrit dhe fushat e Korçës të mbuluara me borë nën dritën e diellit dimëror.